واکنش عملکرد و کیفیت دانه کلزا به منابع مختلف کود دامی، کمپوست و بیولوژیک در منطقة کردستان

به‌منظور بررسی تأثیر منابع مختلف کود دامی، کمپوست و بیولوژیک بر عملکرد و کیفیت دانه کلزا رقم طلایه، یک آزمایش مزرعه‌ای طی سال‌ زراعی 88-1387 در منطقة کردستان انجام گردید. آزمایش به‌صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. دو مکان با بافت خاک متفاوت شامل ایستگاه تحقیقات کشاورزی گریزه (S1) و مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج (S2) به‌عنوان عامل اصلی، پنج راهبرد تامین کود پایه شامل کود دامی (N1)، کمپوست (N2)، کود شیمیایی (N3)، کمپوست+ کود دامی (N4) و کمپوست+ کود دامی+ کود شیمیایی (N5) به‌عنوان عامل فرعی تعیین شدند و چهار ترکیب کود‌های زیستی شامل: باکتری باسیلوس و سودوموناس (B1)، قارچ تریکودرما (B2)، باکتری باسیلوس و سودوموناس+ قارچ تریکودرما (B3) و تیمار شاهد (B4) به‌عنوان سطوح عامل فرعی فرعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که مکان و منابع مختلف کودی و اثرات متقابل آن‌ها تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه دارد. افزودن هم‌زمان کود دامی، کمپوست و کود‌های زیستی به بافت خاک لوم رسی در ایستگاه گریزه[1] باعث تولید بیشترین عملکرد دانه (4660 کیلوگرم در هکتار) گردید. کاربرد همزمان کود دامی و کمپوست بیشترین درصد اسید‌های چرب اسیدلینولئیک (9/22 درصد) و اسیداولئیک (5/61 درصد) را تولید نمود. در نهایت تیمار L1N5B3 که در آن کمپوست، کود دامی، شیمیایی و کود‌های زیستی به‌طور هم‌زمان در ایستگاه گریزه با بافت خاک لوم رسی مورد استفاده قرار گرفته بود در مقایسه با سایر تیمار‌ها، تیمار برتر شناخته شد. * مسئول مکاتبه: [email protected]